000			03093nam a22002297a 4500
003			OSt
005			20180530111200.0
006			a||||br|||| 00| 1
007			ta
008			150512b xxu||||b |||| 00| 1 gre d
020			_a978-618-03-1243-0
040			_cISP Library
041			_agre
082			_a889.3 ΔΑΡ
100			_92395 _aΔαρλάση, Αγγελική
245	1	2	_aΤο αγόρι στο θεωρείο/ _cΑγγελική Δαρλάση;
260			_aΑθήνα: _bΜεταίχμιο; _c2017
300			_a191σ.: _bεικ.; _c24 εκ.
500			_aΒραβείο από τον Κύκλο του Ελληνικού Παιδικού Βιβλίου
520			_a"Θα µας οδηγήσει πίσω το άρωµα από τις τριανταφυλλιές µας. Δε θα χαθούµε" είπε ο Δρόσος στην Αρετή, παρόλο που ήξερε πως ήταν ψέµα: οι τριανταφυλλιές τους είχαν καεί µαζί µε την πρώτη τους ζωή. Στη νέα τους ζωή µένουν σ’ ένα θεωρείο θεάτρου, µε µια άγνωστή τους γυναίκα που λέει πως είναι παιδιά της. Τα όνειρα κι οι εφιάλτες τους µπερδεύονται µε των υπόλοιπων ενοίκων και µε άγνωστες σκιές. Ίσως γι’ αυτό η Αρετή αποφασίζει να ζει κρυµµένη µέσα σ’ ένα µπαούλο· µέχρι που κάποια στιγµή εξαφανίζεται µυστηριωδώς. Ένα αγόρι που βιοπορίζεται ως τσιράκι στην αγορά, µια κοπέλα που καθηµερινά ράβει και ξηλώνει το πέπλο του νυφικού της µέσα σ’ ένα διάφανο δάσος από ανθισµένες κερασιές, ένας ηλικιωµένος µε το κανονάκι του, ένα βουβό κορίτσι που όµως τραγουδάει θα προσπαθήσουν να βοηθήσουν τον Δρόσο στην ανεύρεση της αδερφής του και της αλήθειας. Και ίσως περισσότερο απ’ όλους θα βοηθήσει ο Άριελ, το αιθέριο πνεύµα από την Τρικυµία, του Σαίξπηρ·αφού όταν ζεις σ’ ένα θέατρο, η ζωή, τελικά, µπορεί να παίρνει πολλά και διαφορετικά πρόσωπα. Μια ιστορία για την απώλεια, τον πόνο, την προσφυγιά, αλλά και για την παρηγορητική δύναµη της φαντασίας, της συµπόνιας και της ανθρωπιάς, εµπνευσµένη από το πραγµατικό συµβάν της εγκατάστασης Μικρασιατών προσφύγων στο Δηµοτικό Θέατρο Αθηνών, το 1922.
650		0	_91017 _aΕλληνική Λογοτεχνία
999			_c2181 _d2181