000			02092nam a22002777a 4500
003			OSt
005			20190212062737.0
006			a||||cr|||| 00| 1
007			ta
008			150513b xxu||||c |||| 00| 1 gre d
020			_a978-960-496-501-4
040			_cISP Library
041			_agre
082			_aΜ
100			_91342 _aΑρτζανίδου, Έλενα
245	1	2	_aΔεν ντρέπομαι πια/ _cΈλενα Αρτζανίδου; εικονογράφηση Χρήστος Δήμος;
260			_aΑθήνα: _bΨυχογιός; _c2015
300			_a39σ.: _bεικ.; _c21εκ.
440			_aΠαιδική Λογοτεχνία _91318
440			_aΒατόμουρο. [Ψυχογιός] _n91 _91348
520			_aΟ Φώτης ντρέπεται για τον αδελφό του τον Κέκο,γιατί φωνάζει και δε μιλά,περπατά νευρικά και βγάζει περίεργους ήχους,και τα άλλα παιδιά τους κοιτούν παράξενα όταν περπατούν μαζί στην πλατεία.Όταν όμως μια μέρα ο Κέκος εξαφανίζεται,ο Φώτης στεναχωριέται και ντρέπεται για όσα ένιωθε για τον αδελφό του,γιατί ο Κέκος ξέρει να κάνει πολλά πράγματα καλύτερα από τον ίδιο και από τους άλλους:να τρέχει γρηγορότερα από όλους,να σκαρφαλώνει εκεί όπου κανένας δεν μπορεί,να έχει μνήμη ελέφαντα...Έτσι,όταν βρίσκουν τον Κέκο,ο Φώτης νιώθει χαρούμενος,περήφανος και δεν ντρέπεται πια που ο αδελφός του έχει αυτισμό.
521			_aΓια παιδιά από 7 - 8 ετών
650		4	_91017 _aΕλληνική Λογοτεχνία _xΒιβλία για παιδιά
650		0	_92573 _aΑυτισμός _xΜυθιστόρημα
700			_9442 _aΔήμος, Χρήστος
999			_c2041 _d2041